Ο διάλογος πάνω στο θέμα της ντροπής είχε ως αφετηρία μελέτες στην αρχαία ελληνική γραμματεία, την εβραϊκή και χριστιανική παράδοση, τη βιολογία, καθώς και  εθνογραφικές και ανθρωπολογικές έρευνες. Στη συνέχεια το θέμα «πέρασε» στην ψυχολογία και την ψυχοθεραπεία, περίπου στις αρχές της δεκαετίας του ’70.  Έκτοτε συνεχίζει να είναι επίκαιρο όπως φαίνεται και από την αυξανόμενη σχετική βιβλιογραφία. Η κάθε ψυχοθεραπευτική  σχολή  εστιάζει στο θέμα της ντροπής μέσα από το δικό της πρίσμα περί ανθρώπινης φύσης, ανάπτυξης της προσωπικότητας / εαυτού, υγείας και ψυχοπαθολογίας. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της Προσέγγισης Gestalt.