Η Θεραπεία Ζεύγους απευθύνεται σε  εκείνα τα ζευγάρια στα οποία σοβαροί παράγοντες εμποδίζουν τους δύο συντρόφους να  επικοινωνούν αποτελεσματικά με συνέπεια να εμφανίζονται συχνές συγκρούσεις, διαφωνίες και παρεξηγήσεις. Οι σύντροφοι είναι πιθανόν να βιώνουν θυμό, δυσαρέσκεια, έλλειψη κατανόησης, απόρριψη, υποτίμηση, ντροπή, μοναξιά, ανία και άλλες αρνητικές αντιδράσεις. Η συναισθηματική απόσταση μεταξύ τους αυξάνει και το επίπεδο ικανοποίησης από τη σχέση μειώνεται σοβαρά.

Είναι θεμελιώδες για τη δημιουργία, τη διατήρηση και την εξέλιξη μιας σχέσης να επιτυγχάνουν οι δύο σύντροφοι να επικοινωνούν, να συνεννοούνται και να συνεργάζονται, ώστε να μπορούν να κινούνται και να ισορροπούν κατάλληλα ανάμεσα στη δέσμευση και την ελευθερία, τη μοναξιά και τη συντροφικότητα, τη χαρά και τη λύπη, την ικανοποίηση και τη ματαίωση, κ.ο.κ. Οι άνθρωποι που μοιράζονται τη ζωή τους, ανεξάρτητα το βαθμό, έρχονται αναπόφευκτα αντιμέτωποι με την πρόκληση για διαρκή επικοινωνία, συνεννόηση και συνεργασία.

Στο πλαίσιο της θεραπείας ζεύγους τίθεται στο επίκεντρο ο τρόπος επαφής και αλληλεπίδρασης μεταξύ των συντρόφων. Οι σύντροφοι καλούνται να διευρύνουν την επίγνωσή τους πάνω στον τρόπο που προσεγγίζει ο ένας τον άλλον, στο πως χειρίζονται το τρίπτυχο επικοινωνία-συνεννόηση-συνεργασία και από ποιές αρχές και αξίες διέπεται η σχέση τους. Η επίγνωση είναι αυτή που θα τους δείξει το δρόμο. Όπως έχουμε σημειώσει και αλλού (H Ψυχοθεραπεία Gestalt), στην επίγνωση θεμελιώνεται η ελευθερία μας για επιλογή, απόφαση και δράση καθώς και η υπευθυνότητα απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους.

Η θεραπεία ζεύγους μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη και σε ζευγάρια που έχουν ήδη αποφασίσει να χωρίσουν. Μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία τους προσφέρεται η δυνατότητα να χωρίσουν σωστά, δηλαδή να κλείσουν τους λογαριασμούς τους και να χρησιμοποιήσουν την απώλεια του χωρισμού ως ευκαιρία για μάθηση.  Η επίγνωση γύρω από το τί δεν πήγε καλά και  το πώς ο κάθε σύντροφος συνέβαλλε στο να μην είναι βιώσιμη η σχέση τους, μπορεί να αποτελέσει μια πολύ γόνιμη βάση για τη ζωή τους από εδώ και πέρα.

Όταν οι σύντροφοι που χωρίζουν έχουν παιδιά, η θεραπεία ζεύγους μπορεί να τους βοηθήσει να χωρίσουν με τον, κατά το δυνατό, λιγότερο τραυματικό τρόπο για τους ίδιους και, ιδίως, για τα παιδιά, να πάρουν τις κατάλληλες αποφάσεις για τις απαιτούμενες διευθετήσεις, και να βρουν ένα τρόπο συνεννόησης και συνεργασίας τον οποίο απαιτεί η ισόβια σχέση τους ως γονείς των παιδιών τους.

Κατά την αρχική γνωριμία με το ζευγάρι, ο θεραπευτής χρειάζεται να εκτιμήσει αν η προσωπικότητα και η ψυχολογική κατάσταση είτε του ενός είτε και των δύο συντρόφων επιτρέπει την συμμετοχή τους σε αυτή τη μορφή θεραπείας. Για ορισμένα ζευγάρια είναι προτιμότερο να κάνει ο κάθε σύντροφος ξεχωριστά ατομική θεραπεία.